Եթե

[

If you can keep your head when all about you Are losing theirs and blaming it on you, If you can trust yourself when all men doubt you But make allowance for their doubting too, If you can wait and not be tired by waiting, Or being lied about, don’t deal in lies, Or being hated, don’t give way to hating, And yet don’t look too good, nor talk too wise:If you can dream–and not make dreams your master, If you can think–and not make thoughts your aim; If you can meet with Triumph and Disaster And treat those two impostors just the same; If you can bear to hear the truth you’ve spoken Twisted by knaves to make a trap for fools, Or watch the things you gave your life to, broken, And stoop and build ’em up with worn-out tools:If you can make one heap of all your winnings And risk it all on one turn of pitch-and-toss, And lose, and start again at your beginnings And never breath a word about your loss; If you can force your heart and nerve and sinew To serve your turn long after they are gone, And so hold on when there is nothing in you Except the Will which says to them: “Hold on!”If you can talk with crowds and keep your virtue, Or walk with kings–nor lose the common touch, If neither foes nor loving friends can hurt you; If all men count with you, but none too much, If you can fill the unforgiving minute With sixty seconds’ worth of distance run, Yours is the Earth and everything that’s in it, And–which is more–you’ll be a Man, my son! Եթե    Եթե կարողանաս գլուխդ պահել, երբ շուրջդ ամենքըԿորցնում են իրենցը և մեղավորը քեզ են համարում,Եթե կարողանաս վստահել ինքդ քեզ, երբ բոլորը կասկածում են քեզ,Բայց և հաշվի առնել նրանց կասկածանքը նույնպես,Եթե  կարողանաս սպասել և չհոգնել սպասելուց,Կամ էլ՝ խաբված լինելով խաբեությունը արհեստդ չկարգել,Կամ էլ սիրված չլինելով հագուրդ չտալ ատելությանը,և, այդուհանդերձ, չափազանց լավի կեցվածք չընդունելև ոչ էլ՝ խոսել չափազանց իմաստուն;…Եթե կարողանաս երազել և երազանքներիդ ստրուկը չլինել,Եթե կարողանաս մտածել և խոհերդ չլինեն ինքնանպատակ,Եթե կարողանաս դիմակայել հաջողության ցնծությանն ու աղետին,և նույն կերպ վերաբերվել այդ երկու չսպասված ինքնակոչերին,Եթե կարողանաս անվրդով լսել քո իսկ ասած ճշմարիտ խոսքը,որն աղավաղել է խարդախ սրիկան ՝ հիմարներին իր որոգայթը գցելու համար,կամ նույն կերպ դիտել քանդված այն ամենին, որոնց նվիրել ես քո կյանքը,Եվ կռանաս ու մաշված գործիքներով նորից դրանց վեր խոյացնես;….Եթե կարողանաս բոլոր շահումներդ կուտակել ու վտանգել ամենը՝միայն մի անգամ վիճակ գցելով,Եվ կորցնել ու սկսել ամեն ինչ նորիցև երբեք ծպտուն չհանել կորստիդ համար,Եթե կարողանաս ստիպել քո սրտին, նյարդերին ու ջլերիներկար ծառայել քո նպատակին մինչև իսկ, երբ դրանք արդեն սպառվել են,Եվ դեռ համառես, երբ ոչինչ այլևս չկա քո մեջ բացի քո կամքից, որն ասում է.«Շարունակի՜ր»;….Եթե կարողանաս զրուցել ամբոխների հետ՝ պահպանելովողջախոհության քո արժանիքը,Եվ ոչ էլ կորցնել սովորական ոճը, երբ թագավորների հետ ես քայլ գցում,Եթե ոչ թշնամիներդ և ոչ էլ ընկերներդ չկարողանան քեզ կոտրել,Եթե հաշվի նստեն բոլորը քեզ հետ ու ոչ ոք քեզ իր տերը չհամարի,Եթե կարողանաս վաթսուն արժանի վայրկյաններով լցնելանգթորեն առաջ շարժվող ու անցնող քո կյանքի ամեն մի րոպեն,Քոնն է աշխարհը և այն ամենը ինչը նրա մեջ է,Եվ դեռ ավելին՝ այդ ժամ դու մարդ ես , որդիս։